خــانه تـــکانی و چهـــــارشنبـــه ســـوری
خانه تکانی از آئينهای پیش از نوروز است. ده پانزده روز مانده به نوروز (سال نو)خانه تکانی شروع میشود. در اين آئين، همه وسايل خانه گردگيری و شستشو میشود و پاکيزه میگردد. چنان زوايای خانه را میروبند که اگر تا يک سال ديگر هم آن زوايا از چشم خانم خانه پنهان بماند يا فرصت پاکيزه سازی آنها به دست نيايد، قابل تحمل باشد. وسواس برای اين پاکيزه سازی تا به حدی است که در و ديوار خانه اگر نه هر سال، هر چند سال يکبار نقاشی میشود. ما ایرانیان معتقدیم با سال نو خود را نو کنیم چرا که در آئیین ما نو شدن همراه با سال نو ستایش پروردگار یکتاست. پس از خانه تکانی، نوبت سبزه کاشتن میشود. مادران حدود يک هفته مانده به نوروز، مقداری گندم و عدس و ماش و شاهی در ظرفهايی زيبا میريزند و خيس میدهند تا آهسته آهسته برويد و برای سفره نوروزی آماده گردد.
يکی از جشن های آتش که در ايران باستان به عنوان پيش درآمد يا پيش باز نوروز وجود داشته و آميزه ای از چند رسم گوناگون می باشد، جشن سوری بوده است. چهارشنبه سوری يکی از آداب به جای مانده از عهد باستان و ارمغانی برای به جلوه درآوردن نوروز است. آتش در نزد ايرانيان نماد روشنی ، پاکی ، زندگی ، سازندگی و تندرستی است. چند روز پيش از نوروز مردمانی به نام آتش افروزان که پيام آور اين جشن اهورائی بودند به شهرها و روستاها می رفتند تا مردم را برای اين آئين آماده کنند. آتش افروزان ، زنان و مردانی بسيار هنرمند بودند که با برگزاری نمايش های خيابانی، دست افشانی ها ، سروده ها و آوازهای شورانگيز به سرگرم کردن و خشنود ساختن مردمان می پرداختند. هدف آنها انتقال نيروی فزاينده و نيک به مردمان برای چيره شدن بر غم و افسردگی بود. آنها که زنان و مردان شادی بخش خوانده می شدند در روزگار ما هنوز نمود کوچکی از خود را زير نام خواجه پيروز يا حاجی فيروز زنده نگاه داشته اند که البته از هنرمندی زن يا مرد آتش افروز در دوران گذشته بسيار دور است.
از هفت روز پيش از نوروز تا دو هفته پس از نوروز با پديد آمدن تاريکی شامگاه، آتش افروزان در تمام نقاط شهر و ده آتش می افروختند که آن را تا برآمدن خورشيد روشن نگاه می داشتند. دختران و پسران دور آتش گرد می آمدند و به پايکوبی و سرود خوانی و پرش از روی آتش می پرداختند. اين آتش ، نماد و نشانه نيروی مهر ميترا و نور و دوستی بود. آيين آتش افروزی تا روزگار ما بر جای مانده و نام "چهار شنبه سوری" بر خود گرفته است...
برروی ادامه کلیک کنید...
بنام خدایی که کوروش را آفرید